PERSBERICHT COC AMSTERDAM: AMSTERDAMS ROZE STEMBUSAKKOORD GETEKEND
Amsterdam, 17 maart 2014
Met het ondertekenen van het Roze Stembusakkoord zijn de belangrijkste pijlers van het LHBT (lesbo, homo, biseksueel, transgender) beleid van de gemeente Amsterdam voor de komende jaren bekend. Op initiatief van GroenLinks hebben CDA, D66, PvdA, Red Amsterdam, SP, Trots en VVD al voor de verkiezingen overeenstemming bereikt over het te voeren beleid op verschillende ‘roze’ terreinen. Speerpunten van het akkoord zijn schoolvoorlichting, veiligheid, voorzieningen voor roze senioren, asielzoekers, ondersteuning van LHBT jongeren, Amsterdam gay destination en ondersteuning van maatschappelijke organisaties.
COC Amsterdam:
‘Fantastisch om te zien dat Amsterdamse politieke partijen hiermee aangeven dat LHBT belangen de politieke tegenstellingen overstijgen’ , aldus COC Amsterdam voorzitter Jan van Asch. Het COC Amsterdam monitoort het akkoord de komende vier raadsjaren op de uitvoering ervan. ‘ Het akkoord ademt ambitie en biedt een goed uitgangspunt om de belangen van de doelgroep te behartigen in de gemeentelijke politiek’, aldus van Asch, ‘samen met de gemeente en andere organisaties maken we hiermee de stad aantrekkelijker voor alle inwoners en bezoekers’.
AmsterdamPinkPanel: Roze stem is belangrijk
Dat de roze stem belangrijk is voor de politieke partijen blijkt uit het onderzoek gehouden door het AmsterdamPinkPanel, het samenwerkingsverband van de Universiteit van Amsterdam en COC Amsterdam. Tweederde van de roze kiezers gaf aan dat thema’s op het gebied van LHBT veiligheid, voorlichting, zorg en welzijn doorslaggevend zijn bij het maken van hun politieke keuze. 88% gaf aan te gaan stemmen op 19 maart. 33% van de roze Amsterdamse respondenten gaf aan nog geen keuze te hebben gemaakt.
ROZE STEMBUSAKKOORD – AMSTERDAM 2014 – INHOUD
Sinds decennia is de stad Amsterdam één van de onbetwiste koplopers als het gaat om acceptatie en tolerantie van lesbiennes, homo’s en biseksuelen en transgenders. Deze positie is geen vanzelfsprekendheid. Ook de komende vier jaar committeren wij ons aan het verder versterken van de positie van Amsterdam als Roze stad. Dat betekent ook het blijven bestrijden van intolerantie en discriminatie. Vrijheid om jezelf te zijn in Amsterdam moeten we bewaken en bevechten. Want, Amsterdam is van ons allemaal.
Over veel maatregelen zijn we het als politieke partijen eens. Met dit akkoord zeggen we toe dat wij deze maatregelen in de gemeenteraad zullen steunen. En dat we ze prioriteit zullen geven. Want deze maatregelen overstijgen ideologische tegenstellingen en zijn van belang voor alle Amsterdammers.
1)
Voorlichting op alle Amsterdamse scholen
Op veel Amsterdamse scholen wordt voorlichting gegeven over seksuele diversiteit. Maar nog niet overal. Het is van belang dat op alle scholen gegarandeerd voldoende voorlichting wordt gegeven. Het is daarom belangrijk om LHBT-emancipatie in het reguliere schoolbeleid te verankeren. De gemeente moet voorlichtingsactiviteiten op scholen blijven ondersteunen en stimuleren. Een actieve rol van schoolbesturen en directies is hierbij essentieel. Uiteindelijk moet seksuele voorlichting en seksuele diversiteit op alle scholen voor voortgezet onderwijs in het reguliere lesprogramma worden opgenomen. Ook worden basisscholen gestimuleerd om in groep 7 en 8 uitleg te geven over seksuele gerichtheid, genderdiversiteit en discriminatie.
2)
Veiligheid en sociale acceptatie van LHBT’s
Discriminatie en geweld op grond van seksuele- en genderdiversiteit worden vrijwel nooit bestraft. Dat heeft niet alleen te maken met de lastige bewijsbaarheid, maar ook met het feit dat slachtoffers meestal geen aangifte doen. Snel optreden na aangiften van discriminatoir geweld, bedreiging en intimidatie moet prioriteit krijgen van zowel politie als Openbaar Ministerie. Te weinig LHBT’s doen nog aangifte. Melding en aangifte doen moet worden gestimuleerd, in het bijzonder onder lesbiennes, transgenders en biseksuelen. Het doen van anonieme aangifte moet actief worden aangeboden. De gemeente heeft een voorbeeldfunctie op het gebied van werken aan sociale acceptatie en het bestrijden van discriminatie binnen haar eigen diensten.
3)
Ontmoetingsfaciliteiten en voorlichting voor LHBT-jongeren en zelforganisaties uitbreiden
In het bijzonder indien deze jongeren een culturele of religieuze achtergrond hebben waarbinnen de acceptatie van LHBT’s soms moeilijk ligt. LHBT-jongeren hebben soms professionele steun nodig bij hun coming-out. Ontmoetingsfaciliteiten en voorlichting dragen daar aan bij. Dit is zeker ook van toepassing voor de ouders van multiculturele LHBT’s. Voor veel jongeren met een niet-westerse achtergrond is het westerse model van coming-out geen optie. Zij maken zelf keuzes en moeten daarin worden ondersteund. Docenten en bijvoorbeeld jongerenwerkers moeten worden getraind op sensitiviteit ten aanzien van seksuele- en genderdiversiteit. Coming-out moet niet de norm zijn, wel moet iedere jongere hierin een vrije en bewuste keus kunnen maken. De gemeente moet die vrijheid desnoods afdwingen, zodat iedereen die dat wil, uit de kast kan komen. Het is van belang dat organisaties van multiculturele LHBT’s worden ondersteund. De gemeente faciliteert maatschappelijke organisaties in het kunnen bieden van ontmoeting voor kwetsbare LHBT’s
4)
Een beter afgestemd aanbod voor roze senioren
Vergrijzing onder LHBT’s leidt tot een groeiende behoefte aan specifieke voorzieningen voor roze ouderen in Amsterdam. Voor oudere lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders kan een verhuizing naar een zorginstelling soms betekenen dat ze terug de kast in moeten vanwege de negatieve houding van medebewoners en personeel. De gemeente stimuleert alle zorgaanbieders om een zogenaamde tolerantiescan uit te voeren, dit zou kunnen resulteren in een keurmerk. De woon- en zorgwensen van roze senioren zijn vaak anders dan bij andere Amsterdammers, denk aan ontmoetingsmogelijkheden of de dagelijkse praktijk van een niet-standaard genderidentiteit. Eenzaamheidsbestrijding onder álle LHBT senioren is daarom van groot belang. Specifieke roze senioren voorzieningen moeten mede daarom speerpunt in het LHBT-beleid van de gemeente worden.
5)
Meer roze toerisme en een permanente ‘LHBT tentoonstelling’
Amsterdam is en blijft een bloeiende stad voor roze toeristen. Het aantal LHBT’s dat de stad bezoekt is groot en vaak komen ze ook weer terug. Dat brengt aardig wat inkomsten mee voor de stad. In de promotie van Amsterdam als reisbestemming wordt het LHBT vriendelijke karakter van de stad verder versterkt. De realisatie van een permanente tentoonstelling vergroot de zichtbaarheid van de geschiedenis en de cultuur van het LHBT-leven in Amsterdam en Nederland. Een platform zoals een permanente tentoonstelling kan bijdragen aan de voorlichting aan jongeren. Financiële steun vanuit de LHBT gemeenschap zelf voor dit initiatief en bijdragen van corporate sponsoren zijn essentieel.
6)
Opvang van LHBT-asielzoekers verbeteren
Lesbiennes, homo’s, bi’s en transgenders die door discriminatie en vervolging vanwege hun seksuele gerichtheid als asielzoeker naar Nederland vluchten, komen vaak in Amsterdam terecht. Betere ondersteuning en specifieke opvang voor deze groep is noodzakelijk. Daartoe moet de gemeente een proactief beleid voeren
7)
Sociale acceptatie van LHBT’s bij Amsterdamse sportverenigingen
Homoseksualiteit in de sport is nog steeds een taboe. In het bijzonder bij teamsporten ligt het moeilijk. Tegelijkertijd speelt sportbeoefening een belangrijke rol bij fysieke en mentale gezondheid van (jonge) Amsterdammers. Amsterdam zet actief in op een LHBT vriendelijk klimaat bij sportclubs. Professionele Amsterdamse sportorganisaties met een belangrijke voorbeeldfunctie wordt gevraagd hieraan een bijdrage te leveren.
8)
Actieve uitwisseling van ‘good practices’ met andere steden
Wij willen dat alle Amsterdamse externe betrekkingen, zoals bijvoorbeeld stedenbanden als het Rainbow City netwerk, worden gebruikt voor ondersteuning en uitwisseling van ervaringen met stadsbesturen en LHBT-organisaties elders. De stedenband met Riga (Letland) heeft eerder gezorgd voor aanwezigheid van Amsterdamse politici op de Gay Pride in Riga en een bezoek van notabelen uit Riga om te kijken hoe men hier met de LHBT-gemeenschap omgaat, maar er is meer mogelijk. Zo kan Amsterdam leren van andere steden maar kan ook actief succesvolle aspecten uit haar beleid promoten bij zustersteden.
