Nadat ’s middags de officiële opening was geweest, stond de avond in het thema van Kleurrijk Roze, eigenlijk dubbelop dus. Al dertig jaar zijn bi- en multiculturele initiatieven een vast onderdeel van de scene; toch is de zichtbaarheid ervan niet optimaal. Ook de acceptatie door de witte meerderheid is terecht onderwerp van discussie. Onder een uiterst aangenaam avondzonnetje, niet te warm, was men samengekomen op de binnenplaats van het Amsterdam Museum, dat al eerder met veel succes gastlocatie was.
DJ Jasmine Perez opende met, juist ja, multiculturele ritmes. De volgende paneldiscussie gaf ruim zicht op weidse theoretische perspectieven, maar soms ook verassend concrete pijnpunten. Een donkere spreker maakte de dagelijkse werkelijkheid van een etnische minderheid goed invoelbaar: het kostte hem veel moeite niet het negatieve zelfbeeld over te nemen wat de maatschappij soms opdringt. En een trans activiste op de universiteit had hardhandig kennisgemaakt met de grenzen van de tolerantie, toen ze die grenzen iets te duidelijk ter sprake bracht. Ook zag ze de sporen van de kolonisatie veel duidelijker aanwezig dan de meeste mensen willen erkennen.
Een paar andere dilemma’s werden ook aangestipt: een Joodse activist vond Israël het meest vrije land in het Midden-Oosten, niet zonder reden natuurlijk; de opmerking dat die vrijheid zeker niet voor alle groepen in de Israëlische samenleving geldt was natuurlijk even voor de hand liggend als terecht. Verder bleek dat de beperkte zichtbaarheid van biculturele groepen nog een ander aspect heeft: niet iedere deelnemer kan of wil de vrijheid hier helemaal nemen, vanwege wrijving met bijvoorbeeld de familie. Soms wil men alleen maar een feest onder elkaar en haalt daar de energie uit.
Uitdaging bij een forum als dit is altijd de balans tussen goedgemeende volzinnen en concrete informatie over activiteiten en resultaten: leidster Dominica Ghidei hield het aangenaam en beleefd. Na een spoken word van Amna Durrani was er een catwalk waar alle groepen zich presenteerden. En dat was een flinke lijst: zet u schrap voor Queer Moslims, Secret Garden, Sjalhomo, Strange Fruit, Pink Marrakech, Prisma Utrecht, Respect2Love/Wereldcafé, Cocktail Amsterdam, Trans United, P+G 292 (zorg voor transgenders), GenderTalent, Connecting Differences , Out&Proud, Mil Colores, University of Color, Stichting Maruf, Alle Kleuren Oost en tot slot het ETT, Expertisecentrum Transculturele Therapie.
Geen wonder dat een deelnemer hartstochtelijk tot meer samenwerking opriep. Onder luid gejuich kreeg iedereen een welverdiend applaus, en ging iedereen onder indruk van de veelzijdigheid van de multiculturele subcultuur tevreden naar huis; natuurlijk extra gemotiveerd om er weer flink tegenaan te gaan als de opwinding van Pride 2017 weer afgezwakt is.
Paul Roggema
