Lees mee met de openingsspeech van voorzitter Vanny Reyes:
Goedemiddag iedereen en welkom bij COC’s Shakespeare Club,
De laatste tijd sinds ik vrijwilliger ben geworden merk ik dat de zichtbaarheid van onze emancipatiestrijd weer toeneemt. De uitbreiding van het huwelijk is allang een realiteit, maar daar is niet alles mee geregeld. Terwijl wij denken dat het zo is, worden we lui en het komt over als ongeïnteresseerd, terwijl het geweld en de dakloosheid onder ons blijven bestaan, en met name de sociaaleconomische verschillen worden alleen maar versterkt onder gemarginaliseerde queer groepen.
Voor deze queer groepen worden hun marginalisering met name verergerd door overlappende identiteiten en systemen van onderdrukking. We ervaren meer en meer een onrechtvaardige situatie waarin ras, klasse, gender en seksualiteit erin verstrengeld zijn.
Hoe meer ik naar de documentaires rondom Stonewall kijk, gezien de Pride Amsterdam thema van dit jaar, hoe meer ik vergelijkbare strijden van queer groepen ook zie in het centrum, de stadsdelen en de omstreken van Amsterdam. En dan kun je de volgende vragen hierover ook gaan stellen:
- Hoe kunnen we inzicht krijgen in de complexe aard van queer groepen?
- Hoe kunnen we inzicht krijgen in de marginalisering van queer groepen in de stedelijke ruimte?
- Hoe is deze marginalisering gevestigd in sociale en ruimtelijke onderdrukking?
- Hoe zouden queer groepen betrokken kunnen worden en bijdragen aan de visievorming en het maken van het stedelijke regenboogbeleid?
En met mijn gezond en Amsterdams verstand zeg ik, kijk maar naar onze COC’s Shakespeare Club alweer. Deze editie van 2019, die nogmaals een co-creatie is met het Amsterdam Museum, is een evenement die samen met verschillende queer groepen gemaakt is rondom het thema ‘queer spaces’.
Vorig jaar is een begin gemaakt. We hebben de aanwezige diversiteit zichtbaar gemaakt en op respectvolle wijze met elkaar besproken. Het programma was divers, maar anderzijds waren er nog queer (sub)groepen die onvoldoende zichtbaar kunnen zijn. En nu met de ‘queer spaces’ creëren we zonder veel vragen en onderzoek een fysieke ruimte hiervoor. Een fysieke ruimte die zij kunnen claimen en zichtbaar zijn.
‘Queer spaces’ is een programma die zo realistisch divers en inclusief is, omdat het met, voor en door queer groepen gemaakt is. En ik weet zeker dat dit een mooie programma wordt gedurende Pride Amsterdam. Trouwens, Pride Amsterdam ondersteunt dit evenement ook hierin en we bedanken ze hiervoor. We kijken uit aan een begin van wat een mooi constructieve samenwerking kan worden met Pride Amsterdam.
Maar dit hoeft niet alleen tijdens Pride Amsterdam te gebeuren. Dit geldt ook gedurende het hele jaar door. Na Pride gaat het (vrijwilligers)werk gewoon door. Denk aan het Regenbooghuis en het ondersteunen van queer groepen.
Één van onze doelen als COC Amsterdam e.o. is om de zichtbaarheid en acceptatie van kwetsbare groepen te bevorderen, en met de officiële opening vandaag van de COC’s Shakespeare Club lukt dit ons nogmaals. En hoe? We doen dit met minimale vrijwilligersaantallen, maar wel door intersectioneel te werken rondom ras, klasse en gender naast alleen sexuele en genderdiversiteit. En mijn bericht aan jullie ook is: Laten we dit in Amsterdam en omstreken meer en meer gaan toepassen, omdat ik geloof dat jullie dit ook kunnen doen.
Tot slot, ik wil mijn speech afsluiten met het volgende, wat ik ooit heb gehoord tijdens een lezing van Iyanla Vanzant, een Amerikaanse inspirational speaker. En ik draag het op aan deze Shakespeare Club en alle queer groepen:
“Who you are matters! And how you show up matters, every moment, no matter where you are or what you’re doing. You matter! You are demonstrating the presence and the power and the love and the beingness of God in everything that you do. You matter!”
