Zaterdagnacht 14 september werd een 55-jarige Amsterdammer zwaar mishandeld. In het hart van onze stad. Omdat hij homo is. Minstens tien steekwonden in gezicht, handen en rug. Omdat hij op een mannenontmoetingsplaats was. De politie heeft sterke vermoedens dat er mensen in de buurt waren die de man om hulp hebben horen schreeuwen, maar weggevlucht zijn. Twee mannen gaven gevolg aan de noodkreten en hielpen hem een ambulance te bereiken. Naar omstandigheden herstelt het slachtoffer gelukkig goed van zijn verwondingen. Het is een incident, maar één van het zwaarste soort. Een uiting van discriminatie die verbijstering oproept.
Dat dit in een stad als Amsterdam kan gebeuren. We zijn niet naïef. We kennen de cijfers. In Nederland krijgen 7 op de 10 homoseksuelen te maken met fysiek of verbaal geweld. In Amsterdam is vorig jaar in totaal 620 keer melding of aangifte gedaan door mensen die vanwege hun geaardheid te maken kregen met incidenten: uitschelden, bespugen, pesten, vernielen, huiselijk geweld, bedreigingen én fysiek geweld (geweldsincidenten: 176). We nemen deze feiten niet voor lief. We treden hard op tegen daders. Met voorlichting door COC en college van B&W op scholen, camera’s in de Reguliersdwarsstraat en andere maatregelen gaan we deze incidenten tegen.
Roze In Blauw is een belangrijk instrument in onze strijd. Dit is een team van politiemensen die zelf lesbisch, homo- of biseksueel zijn en zich inzetten voor een veilige stad voor mensen die eveneens anders geaard zijn. Roze In Blauw is aanspreekpunt voor de gemeenschap, ondersteunt rechercheteams, neemt aangiftes op en meldingen aan, bemiddelt en is 24 uur per dag bereikbaar. Mede daarom komen er meer meldingen binnen en is er een stijging van 234 incidenten in 2007 naar 620 in 2012. Daar komt nu extra politietoezicht in het Rosarium van het Vondelpark bij. Allemaal acties die helpen. Toch kunnen we als bestuur en als politie ook hiermee niet al het homo gerelateerd geweld voorkomen.
We hebben de mensen daarbij nodig. Door er iets van te zeggen als de situatie daar veilig genoeg voor is. Door om hulp te roepen of de politie te bellen als iemand belaagd wordt. Door niet stilzwijgend akkoord te gaan met de situatie en weg te lopen zonder iets te doen. We zijn met zijn allen verantwoordelijk voor het behoud van onze open cultuur, die mensen niet buitensluit vanwege geloof, huidskleur of seksuele voorkeur. Samen moeten we het rooien en zorgen dat iedereen hier veilig en prettig over straat kan. Want dit mag in Amsterdam niet gebeuren.
Bron: Metronieuws (pagina 8 van de krant op 25 september 2013)
